موسسه اندیشه‌وران در قالب یک گپ و گفت دوستانه از هشت مارچ روز جهانی زن تجلیل کرد. برنامه با خوانش بخشی از کتاب روشنای خاکستر توسط زهرا یگانه آغاز شد و در ادامه اشتراک کنندگان نیز روایت زندگی شان را شریک ساختند. خاطرات فردی وقتی در کنار هم قرار می‌گیرند مجموعی از این خاطرات یک تصویر به هم پیوسته را شکل میدهند. خاطرات علا رغم اینکه جنبه ای شخصی دارند و وقتی آنرا به اشتراک می‌گذاریم مقام اجتماعی می‌یابند، به عبارتی وقتی خاطرات درجمع باز گو می‌شوند گویی برای مان بصورت جمعی رخ داده است. عمل بازگو کردن اولین حلقه ارتباطی میان خاطره فردی و جمعی است. به باور ما در افغانستان ما جدا نیاز به خلق روایت‌ها داریم. روایت‌های که در واقع بتوانند یک تصویر به هم پیوسته از زندگی زنان را ترسیم کند. اگر موفق به خلق چنین روایتی شدیم برایند قطعی آن خود فهمی از وضعیت اکنون خواهد بود. کاری که بانو زهرا یگانه و عارفه پیکار و امثال ایشان انجام داده اند گام‌های خیلی اساسی برای ایجاد این خود فهمی است، به عبارتی خلق روایت از دردهای و شکنجه‌های که روح آنرا بصورت عینی و انضمامی تجربه میکند فراتر رفتن از وضعیت طبیعی است. بدین وسیله از همه اشتراک کنندگان بخصوص بانو زهرا یگانه، عارفه پیکار و راضیه دانش بخاطر سهم گرفتن شان در برنامه اظهار سپاس می‌کنیم